Verbum

вооружи́ть сов.

1. в разн. знач. узбро́іць;

вооружи́ть а́рмию узбро́іць а́рмію;

вооружи́ть промы́шленность но́вой те́хникой узбро́іць прамысло́васць но́вай тэ́хнікай;

вооружи́ть зна́ниями узбро́іць ве́дамі;

2. перен. (против кого-л.) падбухто́рыць, падбі́ць, настро́іць;