воро́тца мн., уменьш. варо́тцы, -цаў, бра́мка, -кі ж., ве́снічкі, -чак ед. нет.
во́рох м., в разн. знач. ку́ча, -чы ж.;
во́рох новосте́й перен. ку́ча наві́н.
ворохну́ть сов., однокр., обл. варухну́ць, зварухну́ць, паварушы́ць;
ворохну́ться варухну́цца, зварухну́цца, паварушы́цца.
воро́чать несов.
1. (переворачивать) варо́чаць, пераваро́чваць; (передвигать) перако́чваць, перасо́ўваць;
2. (вертеть) круці́ць; (вращать) круці́ць; (страницы и т. п.) гарта́ць, пераго́ртваць;
3. перен., разг. (распоряжаться) варо́чаць, ару́даваць;
воро́чать дела́ми варо́чаць спра́вамі;
воро́чаться
1. (сбоку на бок) варо́чацца;
2. (шевелиться) варушы́цца, паваро́чвацца;
3. страд. варо́чацца, пераваро́чвацца; перако́чвацца, перасо́ўвацца; круці́цца; гарта́цца, пераго́ртвацца; см. воро́чать 1, 2.
вороше́ние варушэ́нне, -ння ср., варо́чанне, -ння ср.; пераваро́чванне, -ння ср.
вороши́ть несов.
1. варушы́ць, варо́чаць; (переворачивать) пераваро́чваць; (шевелить) шавялі́ць;
2. перен. (вспоминать забытое — о неприятном, тяжёлом) варушы́ць;
не́зачем вороши́ть про́шлое няма́ чаго́ варушы́ць міну́лае;
вороши́ться
1. разг. варушы́цца, варо́чацца; (переворачиваться) пераваро́чвацца; (шевелиться) шавялі́цца;
2. страд. варушы́цца, варо́чацца; пераваро́чвацца.
ворс ворс, род. во́рсу м.;