вороши́ть
1. варушы́ць, варо́чаць; (переворачивать) пераваро́чваць; (шевелить) шавялі́ць;
2.
не́зачем вороши́ть про́шлое няма́ чаго́ варушы́ць міну́лае;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
вороши́ть
1. варушы́ць, варо́чаць; (переворачивать) пераваро́чваць; (шевелить) шавялі́ць;
2.
не́зачем вороши́ть про́шлое няма́ чаго́ варушы́ць міну́лае;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)