Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

вери́ги мн., церк. вяры́гі, -ры́г;

вери́га ед. вяры́га, -гі ж.

вери́тель уст. даве́рнік, -ка м.;

вери́тельница уст. даве́рніца, -цы ж.;

вери́тельный

1. даве́рны;

2. дипл. даве́рчы;

вери́тельная гра́мота даве́рчы ліст (даве́рчая гра́мата).

ве́рить несов., в разн. знач. ве́рыць;

ве́рить на́ слово ве́рыць на сло́ва;

не ве́рить свои́м уша́м (глаза́м) не ве́рыць сваі́м вуша́м (вача́м);

ве́риться безл. ве́рыцца;

свежо́ преда́ние, а ве́рится с трудо́м пада́нне све́жае, але́ паве́рыць ця́жка.

верифика́ция верыфіка́цыя, -цыі ж.

ве́рки воен., уст. ве́ркі, -каў ед. нет.

верли́бр лит. верлі́бр, -ра м.

ве́рмахт ве́рмахт, -та м.