велича́вость ве́лічнасць, -ці ж., вялі́каснасць, -ці ж.;
велича́вый ве́лічны, вялі́касны.
велича́йший
1. (самый великий) найвялі́кшы;
2. (самый большой) найбо́льшы;
3. (огромный) веліза́рны, велічэ́зны.
велича́льный веліча́льны;
велича́льный обря́д веліча́льны абра́д.
велича́ние
1. (действие) называ́нне, -ння ср.; веліча́нне, -ння ср.; праслаўле́нне, -ння ср.; (залі́шняе) узніма́нне, -ння ср., (залі́шняе) узнясе́нне, -ння ср., (залі́шняе) расхва́льванне, -ння ср.; см. велича́ть;
2. уст., обл. (песня) веліча́нне, -ння ср.;
велича́ть несов.
1. уст. (называть) называ́ць;
2. уст., обл. (чествовать) веліча́ць;
3. уст., обл. (прославлять, превозносить) праслаўля́ць, (ве́льмі, залі́шне) узніма́ць, (ве́льмі, залі́шне) узно́сіць, (ве́льмі, залі́шне) расхва́льваць;
велича́ться
1. (называться) прост., обл. называ́цца;
2. (хвалиться, превозноситься) прост. хвалі́цца, разг. выхваля́цца, узвыша́цца, ганары́цца;
3. страд. называ́цца; веліча́цца; праслаўля́цца; (ве́льмі, залі́шне) узніма́цца, (ве́льмі, залі́шне) узно́сіцца, (ве́льмі, залі́шне) расхва́львацца; см. велича́ть.
вели́чественно нареч. вялі́касна, ве́лічна;
вели́чественность вялі́каснасць, -ці ж.; ве́лічнасць, -ці ж.;
вели́чественный вялі́касны; ве́лічны.