Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ПрадмоваСкарачэнні

ве́рфный ве́рфны;

ве́рфь верф, род. ве́рфі ж.;

верфяно́й, верфя́ный ве́рфавы.

верх

1. в разн. знач. верх, род. ве́рху м.;

взобра́ться на са́мый верх узабра́цца на са́мы верх;

верх соверше́нства верх даскана́ласці;

пальто́ с суко́нным верхом паліто́ з суко́нным ве́рхам;

2. верхи́ мн., в разн. знач. вярхі́, -хо́ў;

одержа́ть верх узяць верх;

брать верх браць верх;

быть на верху́ блаже́нства быць на вяршы́ні шча́сця;

смотре́ть по верха́м глядзе́ць (падыхо́дзіць) павярхо́ўна;

нахвата́ться верхо́в нахапа́цца вяршко́ў.

верхнево́льтский верхняво́льцкі.

Ве́рхнее о́зеро Ве́рхняе во́зера.

верхнезубно́й лингв. верхнезубны́.

верхнелу́жицкий верхнялу́жыцкі.

верхненеме́цкий верхненяме́цкі.

верхнеозёрский верхнеазёрскі.