Verbum

ути́льщик уты́льшчык, -ка м.;

ути́льщица уты́льшчыца, -цы ж.

ути́ные мн., сущ., зоол. качы́ныя, -ных.

ути́ный качы́ны.

утира́льник обл. уціра́льнік, -ка м.; ручні́к, -ка́ м.;

утира́ние уціра́нне, -ння ср., выціра́нне, -ння ср., абціра́нне, -ння ср.;

утира́ть несов. уціра́ць, выціра́ць, абціра́ць; см. утере́ть;

утира́ться

1. уціра́цца, выціра́цца, абціра́цца;

2. страд. уціра́цца; выціра́цца, абціра́цца.

утиха́ние уціха́нне, -ння ср., сціха́нне, -ння ср.;

утиха́ть несов. уціха́ць, сціха́ць.