утушённый кул., разг. уту́шаны.
утуши́тьI сов., прост. пагасі́ць, патушы́ць.
утуши́тьII сов., кул., разг. утушы́ць.
утуши́тьсяI сов., прост. пага́снуць, пату́хнуць; (угаснуть) зга́снуць, зату́хнуць.
утуши́тьсяII сов., кул., разг. утушы́цца.