Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

ду́х

‘звышнатуральная істота’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́х ду́хі
Р. ду́ха ду́хаў
Д. ду́ху ду́хам
В. ду́ха ду́хаў
Т. ду́хам ду́хамі
М. ду́ху ду́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ду́х

‘псіхічныя здольнасці; свядомасць; унутраны настрой чалавека; дыханне; пах’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ду́х
Р. ду́ху
Д. ду́ху
В. ду́х
Т. ду́хам
М. ду́ху

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

духабо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. духабо́р духабо́ры
Р. духабо́ра духабо́раў
Д. духабо́ру духабо́рам
В. духабо́ра духабо́раў
Т. духабо́рам духабо́рамі
М. духабо́ру духабо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

духабо́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. духабо́рац духабо́рцы
Р. духабо́рца духабо́рцаў
Д. духабо́рцу духабо́рцам
В. духабо́рца духабо́рцаў
Т. духабо́рцам духабо́рцамі
М. духабо́рцу духабо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

духабо́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. духабо́рка духабо́ркі
Р. духабо́ркі духабо́рак
Д. духабо́рцы духабо́ркам
В. духабо́рку духабо́рак
Т. духабо́ркай
духабо́ркаю		 духабо́ркамі
М. духабо́рцы духабо́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

духабо́рскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духабо́рскі духабо́рская духабо́рскае духабо́рскія
Р. духабо́рскага духабо́рскай
духабо́рскае		 духабо́рскага духабо́рскіх
Д. духабо́рскаму духабо́рскай духабо́рскаму духабо́рскім
В. духабо́рскі (неадуш.)
духабо́рскага (адуш.)		 духабо́рскую духабо́рскае духабо́рскія (неадуш.)
духабо́рскіх (адуш.)
Т. духабо́рскім духабо́рскай
духабо́рскаю		 духабо́рскім духабо́рскімі
М. духабо́рскім духабо́рскай духабо́рскім духабо́рскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

духабо́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. духабо́рства
Р. духабо́рства
Д. духабо́рству
В. духабо́рства
Т. духабо́рствам
М. духабо́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

духаве́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. духаве́нства
Р. духаве́нства
Д. духаве́нству
В. духаве́нства
Т. духаве́нствам
М. духаве́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

духаві́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духаві́дны духаві́дная духаві́днае духаві́дныя
Р. духаві́днага духаві́днай
духаві́днае		 духаві́днага духаві́дных
Д. духаві́днаму духаві́днай духаві́днаму духаві́дным
В. духаві́дны (неадуш.)
духаві́днага (адуш.)		 духаві́дную духаві́днае духаві́дныя (неадуш.)
духаві́дных (адуш.)
Т. духаві́дным духаві́днай
духаві́днаю		 духаві́дным духаві́днымі
М. духаві́дным духаві́днай духаві́дным духаві́дных

Крыніцы: piskunou2012.

духаві́тасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. духаві́тасць
Р. духаві́тасці
Д. духаві́тасці
В. духаві́тасць
Т. духаві́тасцю
М. духаві́тасці

Крыніцы: piskunou2012.