духабо́рка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| духабо́рка | духабо́ркі | |
| духабо́ркі | духабо́рак | |
| духабо́рцы | духабо́ркам | |
| духабо́рку | духабо́рак | |
| духабо́ркай духабо́ркаю |
духабо́ркамі | |
| духабо́рцы | духабо́рках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)