ду́х
‘звышнатуральная істота’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ду́х | ду́хі | |
| ду́ха | ду́хаў | |
| ду́ху | ду́хам | |
| ду́ха | ду́хаў | |
| ду́хам | ду́хамі | |
| ду́ху | ду́хах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)