духабо́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. духабо́р духабо́ры
Р. духабо́ра духабо́раў
Д. духабо́ру духабо́рам
В. духабо́ра духабо́раў
Т. духабо́рам духабо́рамі
М. духабо́ру духабо́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)