духабо́рац

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. духабо́рац духабо́рцы
Р. духабо́рца духабо́рцаў
Д. духабо́рцу духабо́рцам
В. духабо́рца духабо́рцаў
Т. духабо́рцам духабо́рцамі
М. духабо́рцу духабо́рцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)