Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
аіоу

два́

лічэбнік, колькасны

мн.
м. ж. н.
Н. два́ дзве́ два́
Р. дву́х дзвю́х дву́х
Д. дву́м дзвю́м дву́м
В. дву́х (адуш.)
два́ (неадуш.)		 дзвю́х (адуш.)
дзве́ (неадуш.)		 дву́х
Т. двума́ дзвюма́ двума́
М. дву́х дзвю́х дву́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

двае́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. двае́нне
Р. двае́ння
Д. двае́нню
В. двае́нне
Т. двае́ннем
М. двае́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дваі́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дваі́льны дваі́льная дваі́льнае дваі́льныя
Р. дваі́льнага дваі́льнай
дваі́льнае		 дваі́льнага дваі́льных
Д. дваі́льнаму дваі́льнай дваі́льнаму дваі́льным
В. дваі́льны (неадуш.)
дваі́льнага (адуш.)		 дваі́льную дваі́льнае дваі́льныя (неадуш.)
дваі́льных (адуш.)
Т. дваі́льным дваі́льнай
дваі́льнаю		 дваі́льным дваі́льнымі
М. дваі́льным дваі́льнай дваі́льным дваі́льных

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

дваі́ста

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
дваі́ста дваі́сцей -

Крыніцы: piskunou2012.

дваі́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. дваі́стасць
Р. дваі́стасці
Д. дваі́стасці
В. дваі́стасць
Т. дваі́стасцю
М. дваі́стасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дваі́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дваі́сты дваі́стая дваі́стае дваі́стыя
Р. дваі́стага дваі́стай
дваі́стае		 дваі́стага дваі́стых
Д. дваі́стаму дваі́стай дваі́стаму дваі́стым
В. дваі́сты (неадуш.)
дваі́стага (адуш.)		 дваі́стую дваі́стае дваі́стыя (неадуш.)
дваі́стых (адуш.)
Т. дваі́стым дваі́стай
дваі́стаю		 дваі́стым дваі́стымі
М. дваі́стым дваі́стай дваі́стым дваі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дваі́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дваі́сты дваі́стая дваі́стае дваі́стыя
Р. дваі́стага дваі́стай
дваі́стае		 дваі́стага дваі́стых
Д. дваі́стаму дваі́стай дваі́стаму дваі́стым
В. дваі́сты (неадуш.)
дваі́стага (адуш.)		 дваі́стую дваі́стае дваі́стыя (неадуш.)
дваі́стых (адуш.)
Т. дваі́стым дваі́стай
дваі́стаю		 дваі́стым дваі́стымі
М. дваі́стым дваі́стай дваі́стым дваі́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дваі́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. дво́іцца дво́яцца
Прошлы час
м. дваі́ўся дваі́ліся
ж. дваі́лася
н. дваі́лася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дваі́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дваю́ дво́ім
2-я ас. дво́іш дво́іце
3-я ас. дво́іць дво́яць
Прошлы час
м. дваі́ў дваі́лі
ж. дваі́ла
н. дваі́ла
Загадны лад
2-я ас. дваі́ дваі́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час дво́ячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дваі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дваі́чны дваі́чная дваі́чнае дваі́чныя
Р. дваі́чнага дваі́чнай
дваі́чнае		 дваі́чнага дваі́чных
Д. дваі́чнаму дваі́чнай дваі́чнаму дваі́чным
В. дваі́чны дваі́чную дваі́чнае дваі́чныя
Т. дваі́чным дваі́чнай
дваі́чнаю		 дваі́чным дваі́чнымі
М. дваі́чным дваі́чнай дваі́чным дваі́чных

Крыніцы: krapivabr2012.