духаві́дны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. духаві́дны духаві́дная духаві́днае духаві́дныя
Р. духаві́днага духаві́днай
духаві́днае		 духаві́днага духаві́дных
Д. духаві́днаму духаві́днай духаві́днаму духаві́дным
В. духаві́дны (неадуш.)
духаві́днага (адуш.)		 духаві́дную духаві́днае духаві́дныя (неадуш.)
духаві́дных (адуш.)
Т. духаві́дным духаві́днай
духаві́днаю		 духаві́дным духаві́днымі
М. духаві́дным духаві́днай духаві́дным духаві́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)