Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
абвгджйклмнопрстуўхцчшэя

ду́цік

‘той, хто дуецца, крыўдзіцца на каго-небудзь’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́цік ду́цікі
Р. ду́ціка ду́цікаў
Д. ду́ціку ду́цікам
В. ду́ціка ду́цікаў
Т. ду́цікам ду́цікамі
М. ду́ціку ду́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

ду́цік

‘ампула’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ду́цік ду́цікі
Р. ду́ціка ду́цікаў
Д. ду́ціку ду́цікам
В. ду́цік ду́цікі
Т. ду́цікам ду́цікамі
М. ду́ціку ду́ціках

Крыніцы: piskunou2012.

Дуці́шкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Дуці́шкі
Р. Дуці́шак
Дуці́шкаў
Д. Дуці́шкам
В. Дуці́шкі
Т. Дуці́шкамі
М. Дуці́шках

ду́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ду́юся ду́емся
2-я ас. ду́ешся ду́ецеся
3-я ас. ду́ецца ду́юцца
Прошлы час
м. ду́ўся ду́ліся
ж. ду́лася
н. ду́лася
Загадны лад
2-я ас. ду́йся ду́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ду́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

ду́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ду́ю ду́ем
2-я ас. ду́еш ду́еце
3-я ас. ду́е ду́юць
Прошлы час
м. ду́ў ду́лі
ж. ду́ла
н. ду́ла
Загадны лад
2-я ас. ду́й ду́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ду́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Ду́цькі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ду́цькі
Р. Ду́цек
Ду́цькаў
Д. Ду́цькам
В. Ду́цькі
Т. Ду́цькамі
М. Ду́цьках