Амале́ласць ’апатыя’ (Яруш.) да ам(д)леласць, параўн. амлеваць (Федар.).
Ама́ль, амаль што (Касп.), оммаль ’мала’ (Бір. дыс.) да мала (гл.).
Ама́мліваць ’маніць, прывабліваць’ (Нас.), амамлівацца ’захапляцца ліслівым падманам’ (Нас.). Праславянскі архаізм. Параўн. чэш. mamiti, славац. mamiti, польск. mamić, серб.-харв. ма́мити, макед. мами, балг. мамя ’маніць, прывабліваць’. Прасл. mamiti дало праз дысіміляцыю maniti (гл. Ван–Вейк, RÉS, 14, 73). Першаснасць формы mamiti пацвярджаецца ст.-грэч. μίμος мана’ (Младэнаў, 288).
Ама́на ’падман, прываба’ (Нас.), аманіць падменіць’ (Нас.), ст.-бел. омана (1608) (Нас. гіст.). Гл. мана, маніць.
Амарату́ра ’пенсія’ (Сцяц.) < польск. emerytura.
Амарко́ціць ’засмуціць’ (Нас.), амаркочаны ’засмучаны’ (Нас.). Гл. маркота.
Амаро́ка ’зацямненне’ (КЭС) да морак (гл.).
Ама́тар < польск. amator, якое да лац. amator.
Амахну́ць ’хутка падмануць’ (Нас.), амахнуцца ’хутка памыліцца’ (Нас.). Гл. абмахнуць.