Verbum

Лыча́к ’кароткая вяроўка з пятлёй (Бяльк., Нар. Гом.), рус. наўг., урал. лычаг ’вяроўка з лыка’, калін. лыча́га ’кара з ліпы’, укр. лича́к ’вяроўка з лыка’, ’лыганы лапаць’, ’абутак з лыка’. Да лыка ₁ (гл.).

Лычба́н ’зняважлівае слова на хлопца-падлетка’ (КЭС, лаг.). Да лызба́н (гл.).

Лычкі ў выразе лазовые лычкі ’лазовыя лапці’ (Федар. Дад.). Да лыка ₁ (гл.).

Лы́чо ’лыка’ (Кліх) — зборнае ад лыка ₁ (гл.) < лы́чча.

Лычок ’ручка на кассі’ (капыл., Шатал.). Да лучок, лук ₁ (гл.). Відавочна, гэта «гіперправільная» форма (адваротная да рэгулярнай з’явы пераходу ы > у).

Лы́чыкі ’трэскі, стружка з ляшчыны’ (зэльв., Сл. ПЗБ), лы́чына ’палоска лубу з карой’ (в.-дзв., там жа). Да лыка ₁ (гл.).

Лы́штва ’планка’ (Клім.), ’жэрдкі, якія ўпоперак прыбіваюцца да крокваў вышэй палавіны іх вышыні’ (Тарн.). Да лі́штва (гл.).