Лы́чыкі ’трэскі, стружка з ляшчыны’ (зэльв., Сл. ПЗБ), лы́чына ’палоска лубу з карой’ (в.-дзв., там жа). Да лыка1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)