◎ *Падха́пваць, подхапваць ’прасяваць зерне праз рашато’ (Выг. дыс., ТС). Гл. хапаць.
◎ Падхло́п ’крынічнік даўгалісты, Veronica longifolia L.’ (Кіс., Касп.). Да хлопаць, паводле ўласцівасцей кветак’ (параўн. Аненкаў, 164).
◎ Падхля́бісты ’худы’ (КЭС, карэл.). Да хлябы (гл.).
*Падціна́ка, пацьціна́ка ’чалавек, які заўсёды любіць падсмейваць другіх’ (Янк.). Да падцінаць < ‑цяць, ‑цінаць (гл. выцінаць, сцяць).
◎ Падцу́р ’палка ў гульне «казіны рог»’ (Рам.). Не зусім ясна, відавочна, ад падцураць < цур., цураць(ца) (гл.).
◎ Падцэ́пак ’раскладка снапоў на таку (для малацьбы цапамі)’ (ДАБМ, 873), пыццыпок ’тс’ (Шатал.). Конфікснае ўтварэнне ад цэп (гл.).
◎ Падця́глісты ’худы’ (КЭС, карэл.), мабыць, ад падцягнуць; але параўн. яшчэ цяглі ’ногі (доўгія)*
◎ Падчапе́ха ’лучынны кош’ (Касп.). Да Надчапіць < чап- ляць (гл.).
◎ Падча́пісты ’худы’ (КЭС, карэл.). Ад пад чапіць < ча‑ паць (гл.).
Па́дчарыца, па́дчарка ’няродная дачка мужа ці жонкі’. Рус. па́дчерица, дыял. па́дчерка, па́дочка, па́дчирка, укр. па́дчірка, серб.-царк.-слав. падъштерица. Паводле Фасмера (3, 184), з pa‑ і dъkti, він. скл. dъkterь. Параўн. ст.-прус. poducre, літ. pódukra ’тс’ (Траўтман, 378).