Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

СкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

Ко́фе ’трапічнае дрэва або куст сямейства марэнавых’, ’насенне гэтага дрэва’, ’напітак, прыгатаваны з гэтага насення’ (гал. koffee з араб.) (ТСБМ). Запазычанне праз рус. кофе з англ. cofee (Шанскі, 2, 8, 361).

Ко́фта ’верхняе кароткае жаночае адзенне’ (ТСБМ). Запазычанне з польск. kofta (Шанскі, 2, 8, 362).

Кох ’пра квактанне’ (Нар. лекс., Янк. I, Кліх, Мат. Гом., Мядзв.). Гукапераймальнае. Параўн. кохаль (гл.).

Ко́халь ’коклюш’ (Сл. паўн.-зах., Мат. Гом.). Гукапераймальнае. Параўн. кашаль (гл.) і кох‑кох.

Ко́хлік ’коклюш’ (ТСБМ, Сл. паўн.-зах., КЭС, лаг., З нар. сл., ЭШ, Сцяшк., Бяльк.). Гл. кохаль. Тады кохаль > *кохль > кохлік з памяншальнай суфіксацыяй.

Ко́хта ’кофта’ (ТС, Ян., Бяльк., Мат. Гом., Сцяшк.). Гл. кофта.

Коц ’коўдра фабрычнага вырабу’ (Сцяц., Сл. паўн.-зах.), ’коўдра саматканая’ (Нас., Мат. Гом., Ян., Нар. сл., Сцяшк.), ’саламяная коўдра’ (Рам.), ’кілім’ (Грыг.). Ст.-бел. коцъ ’коўдра, кілім’ < с.-в.-ням. kotze ’тс’ (Чартко, Дасл., 56).

Ко́цікі ’раллёвая канюшына’ (ТС, Сл. паўн.-зах., Нар. лекс.). Параўн. коткі1 (гл.).

Ко́цы ’трава, садраная пластом’ (ТС). Да коцікі (гл.).

Ко́цях ’мурза’ (Клім.). Магчыма, да каўцях. Гл. коўт.