Ко́ткі1 ’канюшына пашавая’ (Нар. лекс.). Да кот©. Гл. коцікі, коцы.

Ко́ткі2 ’матавіла’ (Сцяшк.)· Да котг (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)