Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з і к л м н п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е і о у ы я

уве́даць кніжн

1. (сабраць звесткі пра каго-н, што-н) erfáhren* vt; Erkúndigungen éinziehen* (што-н über A), sich erkúndigen (nach D);

2. (пазнаць што-н, набыць веды) erkénnen* vt, wíeder erkénnen* vt;

3. (пазнаёміцца з кім-н) kénnen lérnen;

цяпе́р я яго́ лепш уве́даў jetzt hábe ich ihn näher kénnen gelérnt

уве́зці кніжн (завезці, даставіць) éinführen vt, importíeren vt;

уве́зці тава́ры die Wáren éinführen

увекаве́чанне н Veréwigung f -

увекаве́чвацца, увекаве́чыцца sich veréwigen; éwige Dáuer nach sich hinterlássen*; zu éiner bléibenden Erscheinung wérden

увекаве́чваць, увекаве́чьць veréwigen vt; éwige Dáuer verléihen* (D; zu éiner bléibenden Erschéinung máchen

уве́нчваць гл увянчаць

уверадзі́ць

1. (ператаміць працай) übermǘden vt, überánstrengen vt;

2. (пакалечыць) beschädigen vt; verlétzen vt (параніць);

уверадзі́ць па́лец sich (D) den Fínger verlétzen

уве́рсе прысл óben

уве́рх прысл nach óben; heráuf (у напрамку да таго, хто гаворыць); hináuf (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

падня́ць уве́рх heráufheben* vt; hináufheben* vt; empórheben* vt;

уве́рх па рацэ́ flússauf(wärts), strómauf(wärts);

◊ ру́кі уве́рх! Hände hoch!

уверцю́ра ж муз, тс перан Ouvertüre [uvɛr´ty:rə] f -, -n