Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ё ж з і л м н о р у ш ы э ю я -’

а е і о р у ы я

змяі́ны

1. Schlángen-;

змяі́ны яд Schlángengift n -(e)s, -e;

змяі́нае джа́ла gespáltene Zúnge der Schlánge;

змяі́ны ўкус Schlángenbiss m -es, -e;

змяі́нае ко́дла Schlángenbrut f -, en;

2. перан (вераломны) (héim)tückisch, hämisch

змякча́льны míldernd, líndernd

змя́кчаны

1. (падатлівы) mild, weich, sanft;

2. фан (пра гукі мовы) palatál

змякча́цца, змякчы́цца

1. weich wérden;

2. перан sich míldern, náchlassen* vi; ábflauen vi;

маро́з змякчы́ўся der Frost ließ nach;

3. (пра каго-н) sich erwéichen lássen*; náchgeben* vi

змякча́ць, змякчы́ць

1. weich máchen, erwéichen vt; enthärten vt (ваду);

2. перан míldern vt, líndern vt; mäßigen vt (паменшыць); ábschwächen vt, dämpfen vt (удар);

змякча́ць гнеў den Zorn mäßigen;

змякча́ць прысу́д ein Úrteil míldern;

3. (каго-н) erwéichen vt, wéicher [mílder] stímmen;

4. лінгв palatalisíeren vt

змякчэ́нне н

1. Erwéichung f -; Enthärtung f - (вады);

2. Mílderung f -; Línderung f -; Mäßigung f -, -en; Ábschwächung f -, Dämpfung f -, -en (удару);

змякчэ́нне пакара́ння die Herábsetzung [Mílderung] der Stráfe;

3. фан (гука) Palatalisíerung f -

змякчэ́ць гл змякчацца

змяне́нне н Änderung f -, -en, Veränderung f -, -en, Wéchsel m -s; Wándlung f -, -en; Wándel m -s (перамена);

змяне́нне значэ́ння лінгв Bedéutungswandel m;

змяне́нне надво́р’я Wétterveränderung f -; Wétterumschwung m -(e)s, Wétterumschlag m -(e)s (раптоўнае);

змяне́нне палі́тыкі Politíkwechsel;

змяне́нне фармулёўкі die Ábänderung éiner Formulíerung;

уне́сці змяне́нні Änderungen vórnehmen*

змяні́цца

1. sich verändern;

абста́віны змяні́ліся die Úmstände háben sich verändert;

2. (мяняцца, чаргавацца); ábgelöst wérden;

караву́л змяні́ўся die Pósten wurden ábgelöst;

◊ змяні́цца з тва́ру die Fárbe wéchseln

змяні́ць, змяня́ць

1. (перамяніць) verändern vt, ábändern vt;

2. (заступіць на чыё-н месца) áblösen vt;

3. (зняць з пасады) (áus)wechseln vt, ersétzen vt;

4. (з’явіцца на месцы каго-н, чаго-н) áuftauchen vi (s), áuftreten* vi (s), áufkommen* vi (s); vertréten* vt (каго-н);

5. (перастаць карыстацца) wéchseln vt