ацяжэ́ць
1. schwer wérden;
2. (зрабіцца вялым, нерухомым) schwer [steif, müde] wérden
ацяжэ́ць
1. schwer wérden;
2. (зрабіцца вялым, нерухомым) schwer [steif, müde] wérden
ацяка́ць
1. (án)schwéllen*
2. (пра свечку) trópfen
ацялі́цца (áb)kálben
ацяпле́нне
1. (дзеянне) Héizen
2. (прыстасаванне да абагравання) Héizung
пячно́е ацяпле́нне Ófenheizung
цэнтра́льнае ацяпле́нне Zentrálheizung
ацяплі́ць
1. (абагрэць) (be)héizen
2. (уцяпліць) gégen Kälte ábdichten [schützen], kältefest máchen
ацячы́
1. (апухнуць) (án)schwéllen*
2. (анямець) gefühllos wérden; éinschlafen*
3. (сцячы) ábfließen*