Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а в е ё і к л м н о п т у ф ц ы э я

асна́стка ж марск

1. (дзеянне) Tákeln n -s, Áuftakeln n; Áustatten n -s;

2. (снасці) Tákelung f -, -en, Takeláge [-ʒə] f -, -en, Tákelwerk n -(e)s; Áusstattung f -, -en; гл тс рыштунак

аснасці́ць áusrüsten vt, áustatten vt, bestücken vt (чым-н mit D); марск (be)tákeln vt

асна́шчаны áusgerüstet, áusgestattet, bestückt (чым-н mit D); марск betákelt

аснашчэ́нне н Áusrüstung f -, -en, Áustattung f -, -en, Bestückung f -

асно́ва ж

1. Grúndlage f -, -n, Básis f -;

пакла́сці ў асно́ву zu Grúnde [zugrúnde] légen;

быць [ляжа́ць]

у асно́ве (чаго-н) (einer Sáche) zu Grúnde [zugrúnde] líegen*;

узя́ць за асно́ву als Básis néhmen*;

закла́сці асно́ву den Grund légen (чаго-н zu D);

2. мн:

асно́вы Grúndlagen pl, Eleménte pl; Grúndfesten pl;

асно́вы існава́ння Existenzgrundlagen pl;

3. лінгв Stamm m -(e)s, Stämme;

асно́ва сло́ва Wórtstamm;

4. тэкст Kétte f -, -n

асноватво́рны grúndlegend, Grund-;

асноватво́рныя пра́цы grúndlegende [fundamentále] Wérke

асно́ўнае н Háuptsache f -, -n;

◊ у асно́ўным in den Háuptzügen (у галоўных рысах); in der Háuptsache (у галоўным, істотным); гл тс збольшага

асно́ўны háuptsächlich, Haupt-, Grund-; Stamm-; grúndlegend, wésentlich (істотны);

асно́ўныя зада́чы Háuptaufgaben pl;

асно́ўная ўстано́ўка Grúndhaltung f -;

асно́ўня ўва́га Háuptaugenmerk n -(e)s;

асно́ўная супярэ́чнасць Grúndwiderspruch m -(e)s, -sprüche;

асно́ўны капіта́л эк fíxes Kapitál, Grúndkapital n -(e)s, -e;

асно́ўны зако́н (канстытуцыя) Grúndgesetz n -es, -e, Verfássung f -, -en