Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з і к л м н п р с т у ф х ц ч ш э ю я

уладалю́бства н. Hérrschsucht f -, Máchtliebe f -

улада́нне н.

1. (валоданне) Besítz m -es;

увайсці́ ва ўлада́нне den Besítz ántreten*;

перада́ць ва ўлада́нне in j-s Besítz übergében*, überéignen vt;

2. (уласнасць) Besítzung f -, -en; Besítztum n -s, -tümer, Gut n -(e)s, Güter (маёмасць);

3. (тэрыторыя):

каланія́льныя ўлада́нні koloniále Besítzungen, Koloniálbesitz m es

улада́р м. Hérrscher m -s, -, Máchthaber m -s, -; Herr m -n, -en (валадар, пан);

◊

улада́р ду́мак ein Hérrscher der Gedánken

улада́ранне н. высок. Hérrschaft f -, Óbergewalt f -

улада́рны

1. (які валодае правам наследавання ўлады) hérrschend, regíerend;

2. (схільны падначальваць сабе) hérrschsüchtig, hérrisch;

улада́рны хара́ктар ein hérrschsüchtiger Charákter [kɑ-];

3. (уладарны; настойлівы) hérrisch, gebíeterisch; beféhlend

улада́рства н. гл. уладаранне

улада́рыць высок.

1. hérrschen vi (над кім-н. über A) (панаваць); behérrschen vt;

2. (быць вышэй, узвышацца) dominíeren vi, vt, überrágen vt; vórherrschen vi (пераважаць)

улада́ць (мець ва ўласнасці) besítzen* vt

Уладзівасто́к м. Wladiwostók n -s

Уладзікаўка́з м. Wladikawkás n -, Dsäudschychjäu [dzɛwʤix´jɛw] n -s