уладалю́бства
Verbum
анлайнавы слоўнікулада́нне
1. (валоданне) Besítz
увайсці́ ва улада́нне den Besítz ántreten*;
перада́ць ва улада́нне in
2. (уласнасць) Besítzung
3. (тэрыторыя):
каланія́льныя улада́нні koloniále Besítzungen, Koloniálbesitz
улада́р
◊ улада́р ду́мак ein Hérrscher der Gedánken
улада́ранне
улада́рны
1. (які валодае правам наследавання ўлады) hérrschend, regíerend;
2. (схільны падначальваць сабе) hérrschsüchtig, hérrisch;
улада́рны хара́ктар ein hérrschsüchtiger Charákter [kɑ-];
3. (уладарны; настойлівы) hérrisch, gebíeterisch; beféhlend
улада́рства
улада́рыць
1. hérrschen
2. (быць вышэй, узвышацца) dominíeren
улада́ць (мець ва ўласнасці) besítzen*
Уладзівасто́к
Уладзікаўка́з