Verbum

Узбекіста́н м. Usbékistan n -s

узбе́кскі usbékisch;

узбе́кская мо́ва die usbékische Spráche, das Usbékische (sub)

узбіва́цца, узбі́цца

1. (напорвацца, натыкацца) stóßen* vi (s) (на каго-н., што-н. auf, an A); sich áufspießen (на цвік і г. д.);

2. (нечакана сустрэцца з чым-н. непрыемным) únerwartet begégnen (на каго-н., што-н. D);

3. разм. (з цяжкасцю ўзлезці на што-н.) sich hináufarbeiten, (mit Mühe) erkléttern vt;

ён узбі́ўся на воз er klétterte auf den Wágen;

4. (здабыць, прыдбаць) áuftreiben* vt, (mit Mühe) verscháffen vt;

◊

узбіва́цца на капе́йку [на не́йкія гро́шы] zu Geld kómmen*

узбіва́ць, узбі́ць

1. (набіваць, насаджваць):

узбіва́ць абручы́ на бо́чку Réifen áufziehen*, ein Fass bínden*; beféstigen vt, féstnageln аддз. vt;

2. кул. (яйкі) rühren vt; (смятану, бялкі) (zu Schaum) schlágen* vt;

3. (падушкі) áufklopfen vt, áufschütteln vt; (валасы) áufkämmen vt

узбо́ўтваць schütteln vt, dúrchschütteln vt

узбо́ч прысл. разм. (збоку, побач) séitlich, séitwärts; danében (побач); von der Séite (збоку);

глядзе́ць узбо́ч von der Séite betráchten [ánsehen*]

узбо́чына ж. Stráßenrand m -(e)s, -ränder, Wégrand m; Rándstreifen m -s, -

узбрае́нне н.

1. (дзеянне) Áufrüstung f -, -en, Rüstung f -, -en;

го́нка ўзбрае́нняў паліт. Wéttrüsten n -s;

скарачэ́нне ўзбрае́нняў Rüstungsbeschränkung f -, -en;

2. вайск. (матэрыяльная частка) Bewáffnung f -, -en; Áusrüstung f -;

прыня́ць [узя́ць] на ўзбрае́нне in die Bewáffnung áufnehmen* [éinführen]; перан. áusnutzen vt, ánwenden*

узбро́ены bewáffnet, áusgerüstet; bestückt;

узбро́еныя сі́лы Stréitkräfte pl;

узбро́енае паўста́нне bewáffneter Áufstand

узбро́іцца

1. вайск., паліт. rüsten vi (s) (пра дзяржаву); sich bewáffnen; Wáffen ánlegen (пра людзей);

2. (запасціся) sich áusrüsten, sich versórgen (чым-н. mit D);

◊

узбро́іцца цярпе́ннем sich mit Gedúld wáppnen