Verbum

прадава́ць

1. verkáufen vt; áusgeben* vt (білеты ў касе);

прадава́ць гу́ртам (о́птам) im Gróßen [en gros] [ã´gro:] verkáufen;

прадава́ць у ро́зніцу im Kléinen [im Éinzelhandel] verkáufen;

прадава́ць з аўкцыёну verstéigern vt; verauktioníeren vt;

усе́ біле́ты прада́дзеныя (у тэатры) das Haus [die Vórstellung] ist áusverkauft;

2. (здрадзіць) verráten* vt

прадаве́ц м Verkäufer m -s, -; Verkäuferin f -, -nen (пра жанчыну); Händler m -s, -(гандляр);

прадаве́ц пту́шак Vógelhändler m, Vógelverkäufer m

прада́дзены verkáuft; гл прадаваць

прада́жнасць ж Käuflichkeit f -; Bestéchlichkeit f - (хабарніцтва)

прада́жнік м Verräter m -s, -;

прада́жніца ж Verräterin f -, -nen

прада́жніцкі

1. verräterisch;

прада́жніцкае забо́йства Méuchelmord m -(e)s, -e;

2. (хлуслівы) trügerisch, tückisch

прада́жны

1. (пра цану) Verkáufs-;

2. (прызначаны на продаж) zum Verkáuf bestímmt, verkäuflich; zu verkáufen;

3. (падкупны) käuflich, bestéchlich, feil;

прада́жная душа́ käufliches Subjékt, éine féile Séele

прадаўгава́ты länglich

прадаўжа́льнік м Fórtsetzer m -s, -, Fórtführer m -s, -; Náchfolger m -s, - (паслядоўнік)

прадаўшчы́ца ж Verkäuferin f -, -nen; Händlerin f -, -nen (гандлярка)