канфіту́ры
Verbum
анлайнавы слоўнікканфлі́кт
пайсці́ на канфлі́кт es auf éinen Konflíkt ánkommen lássen*;
улаго́дзіць канфлі́кт éinen Konflíkt schlíchten [béilegen]
канфлі́ктны Konflíkt-;
канфлі́ктная камі́сія Konflíktkommission
канфо́рка
пліта́ з дзвюма́ канфо́ркамі Zwéiflammenherd
пліта́ з чатырма́ канфо́ркамі víerflammiger Gásherd
канфрантацы́йны Konfrontatións-
канфранта́цыя
канфу́з
атрыма́ўся канфу́з da hatten wir die Blamáge
канфу́зіцца
1. in Verlégenheit geráten*; verwírrt [konfús] sein;
2. sich geníeren [ʒe-] vor (
ён пе́рад Ва́мі канфу́зіцца er geníert sich vor Íhnen
канфу́зіць konfús [verlégen, verwírrt] máchen, in Verlégenheit bríngen*
канцаві́ны