канфлі́кт м Konflíkt m -(e)s, -e; Stréitfall m -(e)s, -fälle;

пайсці́ на канфлі́кт es auf éinen Konflíkt ánkommen lássen*;

улаго́дзіць канфлі́кт éinen Konflíkt schlíchten [béilegen]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)