Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш э !

а в е ё і ы э я

ацынкава́ць, ацынко́ўваць verzínken vt

ацэ́нены bewértet; geschätzt, gewürdigt

ацэ́нка ж

1. (дзеянне) Veránschlagung f -, Schätzung f -, -en, Bewértung f -, -en;

2. (думка, меркаванне) Éinschätzung f -, -en, Wértung f -, Beúrteilung f -, Würdigung f -;

◊ даць высо́кую ацэ́нку hoch éinschätzen, ein hóhes Wérturteil áussprechen*;

3. (адзнака) Nóte f -, -n; Zensúr f -, -en;

паста́віць ацэ́нку éine Nóte geben*; спарт (бал) Wértung f -, -en;

ацэ́нка (ко́шту) абаро́тных сро́дкаў эк Úmlaufmittelbewertung f

ацэ́ншчык м Taxsátor m -s, -tóren (на аўкцыёне); Schätzer m -s, - (маёмасці)

ацяжэ́ць

1. schwer wérden;

2. (зрабіцца вялым, нерухомым) schwer [steif, müde] wérden

ацяка́ць

1. (án)schwéllen* vi (s);

2. (пра свечку) trópfen vi

ацялі́цца (áb)kálben vi

ацяпле́нне н

1. (дзеянне) Héizen n -s;

2. (прыстасаванне да абагравання) Héizung f -, -en;

пячно́е ацяпле́нне Ófenheizung f;

цэнтра́льнае ацяпле́нне Zentrálheizung f

ацяплі́ць

1. (абагрэць) (be)héizen vt;

2. (уцяпліць) gégen Kälte ábdichten [schützen], kältefest máchen

ацячы́

1. (апухнуць) (án)schwéllen* vi (s);

2. (анямець) gefühllos wérden; éinschlafen* vi (s);

3. (сцячы) ábfließen* vi (s), ábtropfen vi (s) (кроплямі)