Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в д е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

а о у ы э

прыпа́хваць étwas ríechen* (чым-н nach D); ein wénig stínken*

пры́пек м, пры́печак м Herdstelle f -, -n

прыпе́рці

1. (прыставіць) ánlehnen vt; verspérren vt, verrámmeln vt (чым-н mit D);

2. (прыціснуць) drücken vt, drängen vt (да чаго-н, an A);

◊ прыпе́рці каго-н да сцяны́ j-n an die Wand drücken, j-n in die Énge tréiben*, j-m zu Léibe rücken

прыпе́рціся

1. (да чаго-н) sich ánlehnen, sich léhnen (an A);

2. разм груб (прыйсці) herbéikommen* vi (s); herbéiströmen vi (s) (пра мноства)

прыпе́ў м Refrain [rə´frɛ̃:] m -s, -s, Kéhrreim m -(e)s, -e

прыпе́ўкі мн Schnádahüpfel pl; Tschastúschki pl

прыпёк^I м (хлеба) Gewíchtszunahme f - (beim Backen)

прыпёк^II (спёка):

сядзе́ць на прыпёку in der (prállen) Sónne sítzen*

прыпільнава́ць

1. beláuern vt; láuern vi (каго-н auf A); áuflauern vi (каго-н D);

2. (момант і г. д.) ábpassen vt

прыпіса́ць, прыпі́сваць

1. (прыбавіць) (hin)zúschreiben* vt, béifügen vt;

2. (зарэгістраваць) registríeren vt, éintragen* vt;

3. (каму-н, што-н) zúschreiben* vt, zúrechnen vt; j-n für den Úrheber hálten*; etw. (A) für die Úrsache hálten*;

прыпіса́ць каму-н віну́ j-m die Schuld zúschreiben*; j-m etw. (A) zur Last légen