Verbum

уяві́ць

1. (у думках скласці вобраз) sich (D) etw. vórstellen, sich (D) etw. vergégenwärtigen;

2. (палічыць, дапусціць) sich (D) etw. vórstellen, sich (D) éinen Begríff máchen (von D);

не́льга сабе́ уяві́ць es ist únvorstellbar;

3. (выдумаць) sich (D) etw. éinbilden; áusdenken* vt

уяда́ць гл уесці

уязджа́ць гл уехаць

уязны́

1. (які ўязджае) éinreisend;

2. (які мае дазвол на ўезд) éinreisegenehmigt

уяўле́нне н

1. (стварэнне ў думках вобраза, фантазія) Éinbildungskraft f -, -kräfte, Phantasíe [Fantasíe] f -, -sí¦en;

жыво́е уяўле́нне éine lébhafte [rége] Éinbildungskraft [Phantasíe];

2. (разуменне, веданне, заснаванае на досведзе) Vórstellung f -, -en, Áuffassung f -, -en; Begríff m -(e)s, -e, Kénntnis f -, -se;

мець выра́знае уяўле́нне аб чым-н éine kláre Vórstellung von etw. (D) háben; über etw (A) im Bílde sein (быць у курсе спраў);

мець цьмя́нае уяўле́нне аб чым-н éinen verschwómmenen Begríff [éine únklare Vórstellung] von etw. (D) háben;

не мець нія́кага уяўле́ння аб чым-н kéine (blásse) Áhnung von etw. (D) háben;

даць уяўле́нне пра што-н éinen Begríff [éine Vórstellung] von etw. (D) vermítteln;

3. (фальшывае меркаванне) Éinbildung f -, -en, ein Trúgbild der Phantasíe

уя́ўлены dénkbar, vórstellbar

уяўля́цца (узнікнуць, з’явіцца ва ўяўленні) erschéinen* vi (s), schéinen* vi; áuftauchen vi (s);

усё уяўля́лася мне малавераго́дным álles schien mir únwahrscheinlich;

мне уяўля́лася, што … es schien mir, als ob[dass]

уяўля́ць гл уявіць

уя́ўнасць ж das Trügerische (sub), das Illusórissche (sub)

уя́ўны éingebildet; vórgetäuscht; schéinbar, Schein-;

уя́ўны хво́ры Schéinkranke (sub) m -n, -n; матэм уя́ўныя лі́кі imaginäre Záhlen;

уя́ўная лі́нія éine imaginäre [gedáchte] Líni¦e