Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
 Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя12-«
абвгдежзіклмнпрстуфхцчшэюя

учы́нак м Tat f -, -en; Hándlung f -, -en;

сме́лы учы́нак éine kühne Tat;

высакаро́дны учы́нак éine édle Hándlung;

гане́бны учы́нак únehrenhafte Hándlung;

безразва́жны учы́нак kópfloses Vórgehen

учыні́цца разм (здарыцца, адбыцца) geschéhen* vi (s), vórfallen* vi (s), vórkommen* vi (s), passíeren vi (s)

учыні́ць, учыня́ць разм tun* vt, vollführen vt, begéhen* vt;

учыні́ць сканда́л éinen Skándal máchen, Krach máchen;

учыні́ць распра́ву ein Stráfgericht ábhalten*;

учыні́ць до́пыт ein Verhör dúrchführen

учыня́цца

1. гл учыніцца;

2. (зал. стан да учыняць, учыніць) vollführt* [getán, verübt,begángen] wérden

учы́твацца sich éinlesen*;

учы́твацца ў кні́гу sich in ein Buch éinlesen*

учэ́пісты

1. fésthaltend, fést(án)haftend; sich ánklammernd; klétternd (пра расліны);

учэ́пістыя па́льцы Fínger [Hände] wie ein Schráubstock [wie éiserne Klámmern];

2. (упарты, настойлівы) zäh, hártnäckig

Уша́ ж Ušá i Uschá f -

ушало́паць разм (уцяміць) erráten* vt, verstéhen* vt;

ушанава́нне н

1. (пашана, павага) Éhrenbezeigung f -, -en, Éhrenerweisung f -, -en;

2. (урачыстае) Éhrung f -, -en, Éhrenbezeigungen pl

ушанава́ць, ушано́ўваць

1. (выказаць пашану, павагу) éhren vt; Éhre zóllen [erwéisen*];

ушанава́ць чыю-н па́мяць устава́ннем j-s Ándenken durch Érheben von den Plätzen [durch Áufstehen] éhren;

2. (аддаваць каму-н пашану) j-m Éhre bezéigen [erwéisen*, zóllen]; j-n féiern; würdigen vt, j-n für würdig [wert] eráchten;

ушанава́ць зва́ннем j-m éinen Títel verléihen*;

ушанава́ць каго-н узнагаро́дай j-n éiner Áuszeichnung würdigen