Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в д е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

а о у ы э

прыле́сак м. Wáldparzelle f -, -n; Júngholz n -es, -hölzer

прылёт м. Herbéifliegen n -s; Ánkunft f - (прыбыццё); Stríchzeit f -, -en (пералётных птушак)

прыліза́ць, прылі́зваць (валасы) glatt kämmen, stríegeln vt

прылі́к м.:

дзе́ля прылі́ку ánstandshalber

прыліпа́ць, прылі́пнуць

1. féstkleben vi (s), klében bléiben*, hängen bléiben*;

2. разм. (прыставаць) sich ánhängen (да каго-н. an A), nicht vom Hálse géhen* (да каго-н. D)

прылі́ў м.

1. геагр. (марскі) Flut f -, -en;

прылі́ў і адлі́ў Ébbe und Flut, Gezéiten pl;

2. (пяшчотнасці і г. д.) Áusbruch m -(e)s, -brüche, Ánfall m -s, -fälle;

3. мед. (крыві) Ándrang m -(e)s, Kongestión f -, -en;

прылі́ў крыві́ Blútandrang m

прылі́ць

1. (дадаць) (hin)zúgießen* vt;

2. (прыцячы) zúfließen* vi (s), zúströmen vi (s), heránfließen* vi (s), herbéiströmen vi (s)

прылі́чваць, прылічы́ць

1. (дадаць) (hin)zúrechnen vt, hinzúzählen vt;

2. (аднесці) zählen vt (да каго-н. zu D); éinbegreifen* vt (уключыць)

прылічэ́нне н.

1. Éinberechnen n -s, Hinzúrechnung f -, -en, Hinzúzählung f -, -en;

2. (прызначэнне) Beórderung f -, -en, Ábkommandierung f -, -en;

3. (улік каго-н.) Éinreichung f -, Éinbeziehen n -s

прыляга́ць разм.

1. (пра вопратку) ánliegen* vi, sich ánschmíegen;

суке́нка прыляга́е да це́ла das Kleid liegt eng am Körper an;

2. (межаваць) (án)grénzen vi, ánstóßen* vi (да чаго-н. an A)