усы́паць
1. (насыпаць унутр) éinschütten
2.
мне усы́палі hab’ was ábbekommen
усы́паць
1. (насыпаць унутр) éinschütten
2.
мне усы́палі hab’ was ábbekommen
усыпі́ць, усыпля́ць
1. éinschläfern
2.
усыпля́льны betäubend
усыха́ць
усю́ды
усюдыхо́д
усюдыхо́дны
уся́
усяго́I
1. (разам) im Gánzen, insgesámt;
2. (толькі) nur; erst (пра час);
знайшло́ся усяго́ дво́е es méldeten sich nur zwei, es fánden sich nur zwei;
усяго́ то́лькі ме́сяц таму́ erst vor éinem Mónat
усяго́ до́брага [найле́пшага]! II