усы́паць

1. (насыпаць унутр) éinschütten vt, éinsfreuen vt;

2. перан, разм (каму-н) verprügeln vt, verdréschen* vt;

мне усы́палі hab’ was ábbekommen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)