Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а б в г д е ж з і к л м н п р с т у ф х ц ч ш э ю я

усту́п^I м (выемка) Ábsatz m -es, -sätze; Ábstufung f -, -en; Stúfe f -, -n (прыступка);

усту́памі terrássenförmig, stúfenförmig

усту́п^II м (уводзіны да чаго-н) Éinleitung f -, -en, Vórwort n -(e)s, -e (у кнізе); Vórspiel n -(e)s, -e, Áuftakt m -(e)s, -e (у музыцы); Éinsatz m -es, -sätze (у прамове)

уступа́льны грам konzessív;

уступа́льны сказ Konzessívsatz m -es, -sätze, Éinräumungssatz m

уступа́ць, уступі́ць^I разм (адмовіцца ад чаго-н, саступіць) ábtreten* vt, überlássen* vt; éinräumen vt;

уступа́ць першынство́ j-m den Vórtritt lássen*; j-m den Vórzug gében*

уступа́ць, уступі́ць^II

1. (уваходзіць) éinrücken vi (s), éinziehen* vi (s); éinmarschieren* vi (s) (пра войскі);

2. (у арганізацыю) (in A) éintreten* vi (s), etw. (D) béitreten* vi (s);

уступа́ць у па́ртыю éiner Partéi béitreten;

3. (распачынаць якое-н дзеянне) eröffnen vt, begínnen* vt, ántreten* vt;

уступа́ць у шлюб юрыд in den Éhestand treten*

уступа́ць у перамо́вы дып, тс перан Verhándlungen eröffnen; Unterhándlungen ánknüpfen; in Unterhándlungen treten*;

уступа́ць у бі́тву вайск den Kampf eröffnen

4. муз éinsetzen vi, éinfallen* vi (s)

усту́пка ж разм

1. Zúgeständnis n -ses, -se; Konzessión f -, -en, Kompromíss m, n -es, -e;

узае́мныя усту́пкі gegénseitiges Entgégenkommen;

ісці́ на усту́пкі Zúgeständnisse máchen; náchgeben* vi;

дабі́цца вялі́кіх усту́пак gróße Zúgeständnisse erzíelen [ábnötigen (у каго-н D)];

2. (чаго-н) Ábtretung f -, -en, Überlássung f -, -en; Vergünstigung f -, -en (ільгота);

3. камерц (у цане) Préisermäßigung f -, -en, Rabátt m -(e)s, -e

уступле́нне н Éintritt m -(e)s, -e, Ántritt m; Béitritt m (у арганізацыю); Éinzug m -(e)s, Éinmarsch m -(e)s (у горад);

уступле́нне ў па́ртыю Éintritt in éine Partéiусту́пн|ы Éintritts-, Ántritts-; éinleitend (уводны);

уступле́ннеы экза́мен [іспы́т] Áufnahmeprüfung f -, -en;

уступле́ннеы ўзно́с Éintrittsbeitrag m -(e)s, -träge;

уступле́ннеае сло́ва Vórrede f -, -n, Éinleitung f -, -en, Eröffnungsansprache f -, -n, Eröffnungsworte pl

усумні́цца zwéifeln vi, Zwéifel hégen (у чым-н an D), ánzweifeln vt;

яна́ усумні́лася ihr kámen Zwéifel [Bedénken], es stíegen ihr Zwéifel auf

усу́нуцца

1. éinschiebbar sein, sich (hin)éinschieben lássen*;

шуфля́да лёгка усу́нулася die Schúblade ließ sich leicht (hin)éinschieben;

2. (прасунуцца, уцягнуцца) dúrchgezogen [dúrchgeschoben] wérden, sich éinfádeln lássen*;

3. (трапіць, праваліцца куды-н) hinéinfallen* vi (s), (hín)geraten* vi (s), gelángen vi (s);

4. разм (уваліцца, увайсці) heréinplatzen vi (s) (у напрамку да таго, хто гаворыць); hinéinstürzen vi (s) (у напрамку ад таго, хто гаворыць);

усу́ну ў ха́ту ins Haus stürzen

усу́нуць hinéinstecken vt