уступа́ць, уступі́ць​I разм (адмовіцца ад чаго-н, саступіць) ábtreten* vt, überlássen* vt; éinräumen vt;

уступа́ць першынство́ j-m den Vórtritt lássen*; j-m den Vórzug gében*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)