Verbum

уссо́ўваць, уссу́нуць

1. (сунучы, падымаць наверх) hináufschleppen vt, hináufziehen* vt (у напрамку ад таго, хто гаворыць); heráufschleppen vt, heráufziehen* vt (у напрамку да таго, хто гаворыць);

2. разм (абуць, надзець) (mit Mühe) ánziehen* vt; auf sich zwängen; áufstülpen vt; áufsetzen vt (капялюш і г. д.); sich etw. drüberziehen* (вопратку)

уста́віць (змясціць унутр, у сярэдзіну чаго-н паставіць) éinsetzen vt; éinstecken vt;

уста́віць во́кны Fénster éinsetzen;

уста́віць шы́бу éine Schéibe éinsetzen;

уста́віць карці́ну ў ра́му ein Bild ráhmen;

уста́віць зу́бы Zähne éinsetzen;

уста́віць сло́ўца ein Wort (in die Unterháltung) éinflechten [éinfließen] lássen*;

◊ уста́віць каму-н мазгі́ j-m den Kopf zuréchtrücken [wáschen*]

усталява́нне н Féstigung f -, Sícherung f -; Konsolidíerung f -

усталява́ны geféstigt; konsolidíert

усталява́цца

1. (надзейна ўмацавацца) sich heráusbilden; sich éinbürgern (пра погляды, традыцыі і г. д.);

усталява́ўся звы́чай der Brauch hat sich éingebürgert;

усталява́лася до́брае надво́р’е gutes Wétter hält an;

зіма́ канчатко́ва усталява́лася der Wínter ist éndgültig éingezogen;

усталява́лася ду́мка [трады́цыя] der Gedánke [die Traditión] hat sich heráusgebildet;

2. (уладкавацца, асесці дзе-н) sich éinrichten; sich níederlassen*, sich ánsiedeln

усталява́ць

1. (устанавіць належным чынам) áufstellen vt, hínstellen vt; тэх éinbauen vt, montíeren vt; éinstellen vt;

2. (зрабіць моцным, устойлівым існаванне чаго-н) féstigen vt, síchern vt;

усталява́ць ула́ду паліт die Macht féstigen;

усталява́ць дыктату́ру паліт éine Diktatúr erríchten;

як след усталява́ць жыццё das Lében éinrichten; sich etablíeren (высок)

устанаві́цца кніжн (аб поглядах і пад.) sich heráusbilden; sich éinbürgern

устанаві́ць кніжн

1. (змясціць) гл усталяваць 1.;

2. (наладзіць) hérstellen vt;

устанаві́ць су́вязь éine Verbíndung hérstellen; вайск тс die Verbíndung áufnehmen*;

устанаві́ць канта́кт з кім-н mit j-m Kontákt [Verbíndung] áufnehmen*;

3. (увесці, вызначыць) féstsetzen аддз vt, féstlegen vt; bestímmen vt; éinführen vt;

устанаві́ць час (die) Zeit bestímmen [féstlegen];

устанаві́ць цану́ den Preis féstsetzen;

4. юрыд, тс перан (выявіць, канстатаваць) féststellen аддз vt, konstatíeren vt;

устанаві́ць факт éine Tátsache féststellen

устанаўле́нне н Féstlegung f -; Konstatíeren n -s

устано́ва ж Institutión f -, -en, Ánstalt f -, -en, Éinrichtung f -, -en; Díenststelle f -, -n; Behörde f -, -n, Amt n -(e)s, Ämter (дзяржаўная); Büro n -s, -s (кантора);

ура́давыя устано́вы Regíerungsbehörden pl, Regíerungs¦ämter pl;

навуча́льная устано́ва Léhranstalt f Bíldungs¦einrichtung f;

вышэ́йшая навуча́льная устано́ва Hóchschule f -, -n;

лячэ́бная устано́ва Héilstätte f -, -n