устанаві́ць кніжн

1. (змясціць) гл усталяваць 1.;

2. (наладзіць) hrstellen vt;

устанаві́ць су́вязь ine Verbndung hrstellen; вайск тс die Verbndung ufnehmen*;

устанаві́ць канта́кт з кім mit j-m Kontkt [Verbndung] ufnehmen*;

3. (увесці, вызначыць) fstsetzen аддз vt, fstlegen vt; bestmmen vt; inführen vt;

устанаві́ць час (die) Zeit bestmmen [fstlegen];

устанаві́ць цану́ den Preis fstsetzen;

4. юрыд, тс перан (выявіць, канстатаваць) fststellen аддз vt, konstateren vt;

устанаві́ць факт ine Ttsache fststellen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)