Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в д е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

а о у ы э

прывя́заны

1. ángebunden, féstgebunden;

2. перан. treu, ergében;

ён прывя́заны да яе er hängt an ihr

прывяза́цца

1. sich féstbinden*, sich ánbinden* (да чаго-н. an A);

2. (пра пачуццё) lieb gewínnen*; éine Zúneigung fássen (да каго-н. zu D);

3. (прычапіцца да каго-н.) bemäkeln vt; nörgeln vi (да каго-н. an D)

прывяза́ць

1. ánbinden* vt, féstbinden* аддз. vt; ánknüpfen vt;

2. перан. (an sich) fésseln vt; (an sich) zíehen* vt, j-m Sympathíe éinflößen, für sich éinnehmen*

пры́вязь ж. Léine f -, -n, Strick m -(e)s, -e;

трыма́ць на пры́вязі an der Léine hálten* [führen]

прывяле́бнасць ж. гл. правялебнасць

прывярзці́ся разм. träumen vi, im Traum sehen*

прывярну́ць

1. (прывязаць) (án)bínden* vt; beféstigen vt (прымацаваць);

2. разм. (кнот у лямпе) herúnterschrauben vt

прывя́ць leicht verwélken

прыгавары́ць канц., юрыд. verúrteilen vt;

прыгавары́ць да пазбаўле́ння во́лі zur Fréiheitsstrafe verúrteilen

прыгаво́р м. канц., юрыд. Úrteil n -(e)s, -e; Verdíkt [vɛr-] n -(e)s, -e; перан. Úrteil n, Be¦úrteilung f -, -en;

апраўда́льны прыгаво́р Fréispruch m;

адмяня́ць прыгаво́р das Úrteil widerrúfen*