Verbum

анлайнавы слоўнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Аўтарскі слоўнік — у ім словы і тлумачэнні пададзены паводле асабістых поглядаў укладальнікаў. Магчымыя няправільныя націскі, а таксама іншыя памылкі і недакладнасці.

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я 1 2 -«

а в д е ё і л н о р с т у ф х ц ч ш ы э ю я ’

в г ж з к л н п р с т ў х ц ш я

пістале́ткулямёт м вайск Maschínenpistole f -, -n (скар МPi)

пісто́н м Zúndhüt¦chen n -s, -; (муз) Ventílklappe [v-] f -, -n

пі́сьменнасць^I ж кніжн

1. Schrift f -, Schríftsprache f -;

ствары́ць пі́сьменнасць ein Schríftsystem scháffen*;

2. (літаратура) Schrífttum n -s

пісьме́ннасць^II ж Schríftkundigkeit f -, Lése- und Schréibkundigkeit f -

пісьме́ннік м Schríftsteller m -s, -;

дзіця́чы пісьме́ннік Júgendschriftsteller m;

пісьме́ннік-фанта́ст utópischer Schríftsteller

пісьме́нніца ж Schríftstellerin f -, -nen

пісьме́нніцкі Schríftsteller-;

пісьме́нніцкая пра́ца Schriftstelleréi f -;

жыць пісьме́нніцкай пра́цай von der Féder leben

пісьме́нны

1. (пра чалавека) schríftkundig, lése- und schréibkundig;

2. у знач наз м Lése- und Schréibkundige (sub) m -n -n

пісьмёны мн гіст Schríftzeichen pl; Léttern pl

пісьмо́ н

1. Brief m -(e)s, -e;

заказно́е пісьмо́ Éinschreiben n -s, -;

цэ́ннае пісьмо́ Wértbrief m;

дзелаво́е пісьмо́ Geschäftsbrief m;

суправаджа́льнае пісьмо́ Begléitschreiben n -s, -;

цыркуля́рнае пісьмо́ Rúndschreiben n;

пі́сьмы чытачо́ў Léserzuschriften pl, Léserbriefe pl;

2. (манера, стыль пісьма) Schréib¦art f -, -en;

◊ Свято́е Пісьмо́ рэл die Héilige Schrift