прывяза́ць
1. ánbinden* vt, féstbinden* аддз vt; ánknüpfen vt;
2. перан (an sich) fésseln vt; (an sich) zíehen* vt, j-m Sympathíe éinflößen, für sich éinnehmen*
пры́вязь ж Léine f -, -n, Strick m -(e)s, -e;
трыма́ць на пры́вязі an der Léine hálten* [führen]
прывяле́бнасць ж гл правялебнасць
прывярзці́ся разм träumen vi, im Traum sehen*
прывярну́ць
1. (прывязаць) (án)bínden* vt; beféstigen vt (прымацаваць);
2. разм (кнот у лямпе) herúnterschrauben vt
прывя́ць leicht verwélken
прыгавары́ць канц, юрыд verúrteilen vt;
прыгавары́ць да пазбаўле́ння во́лі zur Fréiheitsstrafe verúrteilen
прыгаво́р м канц, юрыд Úrteil n -(e)s, -e; Verdíkt [vɛr-] n -(e)s, -e; перан Úrteil n, Be¦úrteilung f -, -en;
апраўда́льны прыгаво́р Fréispruch m;
адмяня́ць прыгаво́р das Úrteil widerrúfen*
прыгаво́раны канц, юрыд verúrteilt
прыгаво́рвацьI гл прыгаварыць