аско́лак
1. Splítter
аско́лак снара́да Splítter
2. (мінулага) Überrest
аско́лак
1. Splítter
аско́лак снара́да Splítter
2. (мінулага) Überrest
аско́ма
я набі́ў сабе́ аско́му ich habe ein ganz sáures Gefühl im Mund
аско́місты herb
аскраба́ць ábschaben
аскрэ́бены
аскуба́ны
аскуба́ць, аску́бваць ábrupfen
аслабані́ць, аслабаня́ць
аслабе́ць
1. (зрабіцца фізічна слабым) schwach [kráftlos] wérden; erschláffen
2. (зменшыцца) sich abschwächen, náchlassen*
асла́біцца (паслабіцца, зрабіцца слабейшым) lócker wérden, náchgeben*
ву́зел асла́біўся der Knóten hat sich gelóckert