Verbum

утыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утыкаць ​¹ — уткнуць, уваткнуць.

уты́каны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад уты́каць.

утыка́цца ​¹, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да уткнуцца, уваткнуцца.

2. Зал. да утыка́ць ​¹.

утыка́цца ​², ‑а́ецца; незак.

Зал. да утыка́ць ​².

утыка́цца ​³, ‑а́ецца; незак.

1. Незак. да уткацца.

2. Зал. да утыка́ць ​³.

уты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Натыкаць вялікую колькасць чаго‑н. у што‑н. Утыкаць падушачку іголкамі.

утыка́ць ​¹, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уткнуць, уваткнуць.

утыка́ць ​², ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уты́каць.

утыка́ць ​³, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уткаць, уваткаць.

утылізава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утылізаваць.

утылізава́цца, ‑зуецца; незак.

Зал. да утылізаваць.

утылізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак. і незак., што.

Знайсці (знаходзіць) прымяненне чаму‑н., ужыць (ужываць) з карысцю. Утылізаваць адходы.

утыліза́тар, ‑а, м.

1. Машына, прыстасаванне для перапрацоўкі якіх‑н. адходаў.

2. Работнік утылізацыйнай вытворчасці.

утыліза́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да утылізатара.

утыліза́тарства, ‑а, н.

Работа па ўтылізацыі чаго‑н.; імкненне да утылізацыі чаго‑н.