уты́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Натыкаць вялікую колькасць чаго‑н. у што‑н. Утыкаць падушачку іголкамі.

утыка́ць ​1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уткнуць, уваткнуць.

утыка́ць ​2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уты́каць.

утыка́ць ​3, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да уткаць, уваткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)