Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

утлума́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад утлумачыць.

утлума́чванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. утлумачваць — утлумачыць.

утлума́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да утлумачыць.

утлума́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак., што, каму і з дадан. сказам.

Разм. Тлумачачы, прымусіць каго‑н. зразумець, засвоіць што‑н.