Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

сюі́та, ‑ы, ДМ сюіце, ж.

Музычны твор, які складаецца з некалькіх самастойных частак, аб’яднаных агульнай мастацкай задумай. Сюіта для скрыпкі і фартэп’яна. // Музычна-харэаграфічная кампазіцыя з некалькіх танцавальных нумароў, аб’яднаных адной тэмай. Балетная сюіта.

[Фр. suite.]

сюі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сюіты. Сюітны характар кампазіцыі.